The Devil with the London Commuters and saying a little prayer for Moose

The Devil wears Prada.

Ang hirap mag shopping at mag ikot ikot sa London, andaming mga tao. Andaming tao sa tube, siksikan, parang MRT/LRT sa pinas. At eto pa, underground at mainit. Madalas kang makaka-engkwentro ng mga taong may kurot, kinukurot kasi yung ilong mo pag nadadaanan ka nila. May mga anghit. Mga hindot na mga Briton/Breton, hindi naliligo!

Kahapon, nung magfi-fit sana ako ng damit, may nauna saken na itim sa fitting room, sige, bihis bihis sya, sukat sukat. Pagtapos nya, ako naman pumasok sa fitting room... GAS CHAMBER! *ugk* PUTANG INA, AMBAHO NG ANGHIT. Yung sa kanya, talagang nanatili sa loob ng fitting room at kakaiba ang tapang nito, hindi lang kurot, puta, may sipa!

Nakita ko na nga pala yung Buckingham Palace, HINDI KAGANDAHAN! Ang namumukod tangi lang e yung mga gates, ginto. Pero yung palasyo, hindi maganda! Mas maganda pa ang Malacanang!

Nakapunta na nga pala ako sa Cheers! sa wakas! Pero hindi yung orig na Cheers!, dun lang sa Cheers!, London. Astig, kulang na lang e yung cast para feel na feel mo na.

Kung nanonood pala kayo ng Frasier, yung show ni Kelsey Grammer, e kilala nyo siguro yung aso ng tatay nya na si 'Eddie' or Moose IRL, pumanaw na. Rest in peace.

Anyway, kwento ako pag narecall ko na yung mga ginawa ko sa London, it all happened so fast kasi.

The Devil does not wear Prada anymore, I now wear Dolce and Gabanna.

Starfish

Nung friday, kakagaling lang namin ng Pontefract. Birthday kasi ni Jem nun, yung younger sister ni Jom. Naginuman kami dun nila Dave at ni Rob, napagusapan namin yung pinagkakaiba ng mga babae dito kumpara sa mga babae sa Pinas. Yung mga babae kasi dito e parang iniisip nila na equal sila sa lalake(hindi ko sinasabi na hindi dapat ganun), parang nakakapanibago lang kasi sa Pinas e uso ang mga 'conservative' na babae. Napagusapan din namin yung mga babae dito sa England, para silang starfish. Nakahiga lang. They want the MEN to do all the work for them, get it? May naalala tuoy akong quote ng kaibigan ko na taga Pinas e: "Pare, ang sarap! Dati ako ang kumakantot, ngayon ako ang kinakantot"! Envy on my part? Hell yes.

O e anyway, dumating kami dun around 7PM na, and we left at around 12:30PM. Parang nag overnight na rin kami dun. Kaya hindi ako nakaupdate ng blog kasi after namin manggaling sa Pontefract e tumuloy na kami sa Leeds(syempre natulog muna ako sa bahay) kung saan may pa-despedida samen si Michael at si ate Weng. Nalaman ko na may twin brother pala si Michael. May nabili syang TV, flat screen na Samsung. Nalaman ko rin na ganun din yung binili ng kapatid nya. Siguro isang patunay 'to sa nabasa ko dati. Kasi dati daw may twins, pinaghiwalay sila from birth. Pagtanda nila e yung preference nila sa mga damit, sa mga babae at kung ano ano pa e pare-pareho. Ang galing.

Kinabukasan, ngayon yun. May laban ang England laban sa Ecuador. Pumunta kami kanina sa isangpub na malapit lang sa bahay nila Paolo. Kaming tatlo lang ni Pogi(tito Ferdie). Pagpasok namin sa lugar e nagtinginan yung mga Briteon/Breton samin! Di ko alam kung baket. Nung nakita ko yung TV, tsaka ko nalaman... Yellow pala yung jersey ng mga Ecuadorians. Hindot, awkward moment. Nanalo pala England kanina, 1 nil. Buti naka score si Beckham sa free shot nya kundi yari ang Englatera. Pero mas yari kami pag nakascore ang Ecuador at nanalo. Naka yellow yung kasama namin e!

Bukas punta na pala kami ng London, so hindi ako makakablog for three days. Pero sulit naman kasi makakapamili na ako dun ng kung ano anong mga gamit. Nahihirapan nga ako sa mga bibilhin ko na mga pasalubong para sa mga kaibigan ko sa Pinas, parang gahol na gahol na ako sa oras. Naka sched ako mamili sa thursday, sana matupad. At sana makuha ko na yung pera ko.

Skins

Naalala ko tuloy si Chuck Perez, isang action star sa pinilakang tabing. Yun ang bansag saken dati nung tumatambay pa ako sa Skins kasama si Primo, si Bossing, at si Spongy. Nakakamiss yung mga panahon na yun kung saan all night kami mag ti-trip. Maglalaro ng NBA o magte-Tekken or iinom, or makikipagkwentuhan.

Madami akong nakilala at natutunan sa pagtambay ko dun sa Skins, hindi lang puro tennis ang inaatupag namin, kundi mga diskarte sa buhay at kung ano ano man. Kung gano kahirap makaraos, gano kahirap mapaligaya ang mga tao sa paligid mo, pano to at pano yan. Merong mga tao dun na nag fall-from-grace, dating mayaman at may syotang bold star pero ngayon e naghihirap na dahil 'dun', merong mga 'dun' na lang umiikot ang mundo nila at 'dun' din nakabase ang buhay nila.

Hindi ko napansin na magakaron din pala ako ng learning experience sa lugar na yun.

Dun din ako nagkahilig sa casino, actually. Si Spongy kasi at si Bossing e madalas dati sa casino.

At least masasabi ko na 'napagdaaanan ko na yan' at tapos na ako diyan.

Dumadaan-daan pa naman ako sa Skins paminsan minsan. Si Spongy nakikipagusap sa mga tambay ng bar, si Bossing may kausap sa loob ng opisina. Napapadaan lang ako para kamustahin sila at ang buhay buhay nila. Kahit papano e may pinagsamahan kami. Hindi ako nagiging nostalgic.

So malaki ang pasasalamat ko ke Primo, ke Bossing, at ke Spongy for making it fun while it lasted. Mami-miss ko yung mga pinagsamahan natin. Masasabi ko ba na 'hanggang sa susunod'? LoL, siguro hindi na.

England 2-2 Sweden

Nagmadali ako kanina maligo para mapanood lang yung laro ng England. 8PM nagsimula, 8:20 na ako natapos. Pagkalabas ko ng banyo, nag ring yung telepono, si Paolo yung tumawag, naka score daw England! Astig! Nagmadali agad ako, nagbihis, di na ako nakapagsipilyo, inisip ko mamaya na lang, after ng laro. Eto nakasi yung last game ng England sa division na 'to e.

Pagkabukas ko ng TV, nakascore nga England! Nagtaka ako, nawawala si Owen. Bakit nawawala si Owen?! Na injure pala! Tatanga tanga kasi, natapilok, ayun may torn ligament yata sa tuhod. Professional tapos ganun?! Hindot! Anyway, ang naka score nga pala e si Joe Cole, ulo ang ginamit, yan ang 1999th goal sa buong Fifa, ang unang naka score e isang French. Sumunod nakagoal naman si Allback ng Sweden, tang inang 'to, ang galing maglaro!

Akala ko hindi na makakagoal ulit ang England kasi madalas nasa Sweden ang possesion, at andaming attempts ng Sweden laban sa England, pero HINDE! O hinde! Nakagoal si Gerrard! Biglang naramdaman ko tumibok ang puso ko nun, WONDERFUL GOAL ika nga ng commentators, wonderful talaga dahil mejo may kalayuan! Depensa na lang kelangan ng England para manalo laban sa Sweden, after 38 years mananalo na sila... DAPAT! Pero HINDE! O hinde! Nakascore si Larsson, last goal nya e November 2004 pa, bakit ngayon pa?! BAKIT?! Last two minutes na lang, kilala pa naman sa depensa ang England, bakit di nila inayos? Argh, asar.

Natapos ang laro ng 2-2, ang habol talaga dito e ang pagkapanalo laban sa Sweden, kahit pasok ang England sa next round e pangit yung pagkapasok nila, sweep sana nila yung division, pero hinde. Sana ayusin naman ng England ang depensa sa susunod. Disappointing. Tsk.

Sana manalo mamaya ang Dallas laban sa Heat para hindi ako maasar ng tuluyan!

Isang araw ng Barkadahan 2000

Kakagising ko lang, grabe 6AM na ako nakauwi.

Sinundo ako kahapon ni kuya Jeff ng mga 1PM sa bahay, punta kami ng Nottingham. Oo, dun nakatira si Robin Hood at nandun din ang Sherwood Forest, yung kuta nya. Pero bago kami pumunta ng Nottingham, dumaan muna kami sa Sheffield.

Pagdating namin sa Sheffield, tumingin muna kami ng mga relo ni kuya Jeff, kasama din pala namin sila kuya Ruel, si 'Pungay' kung tawagin. Akala ko naman kasi na malaki yung sinasabi ni Paolo na bilihan ng mga 'interesting' na mga gamit dun, pero maliit lang pala. Umalis din kami after an hour or so, tumuloy na kami sa teritoryo ni Robin Hood, ang dakilang kawatan.

Pumunta kami sa Nottingha kasi party yun para sa baby nila kuya Al, yung misis nya manganganak na in a week or so. Pagulat kumbaga. Hindi nila alam kung babae o lalake yung anak nila, suspense! Andaming mga bisita, mga Noypi din, pero may isang pamilya na Briton/Breton. Meron silang anak na pwede na pero ambata pa pala! Katorse! Pedopilya ang kasi ko neto kung sakali, pero sige lang, sugod lang.

Sige, kain kain, inom inom. Nung natapos na ang lahat e bumalik na kami sa Wakefield kung saan kanina pa kami inaantay ni Kiko para matuloy na ang plano ng Barkadahan 2000. Jino-joke time ko nga si Shon-shon na malakas kumain, niloloko ko na kumain sya ng pitong inihaw. LoL, etong anak ni kuya Jeff na 'to e parang nakakain ng madaming kendi at uminom ng isang litrong kape dahil sobrang aktibo, hindi nauubusan ng lakas, hindi napapagod! Napaka-hyper, naalala ko tuloy sarili ko 3 years ago... ANYWAY! Nakarating kami sa bahay nila kuya Jeff ng mga 10 na ng gabi.

Syempre, ano pa ba ang ginawa namin kundi maglaro ng NBA! Bago kami umalis ni Paolo e may 'tournament' kami, ika nga. Kung saan may palabunutan at maglalaban kaming apat sa premyo ng halagang £20! Naalala ko nanaman yung paglalaro ko ng NBA sa Skins dati kung saan nanalo ako ng limpak limpak na salapi! =p Ang nabunot ko e si Paolo, so sya kalaban ko. Magkalaban naman si Kiko at si kuya Jeff. Ang iniisip ko lang e, hindi naman sa pagbubuhat ng bangko, ang galing galing ng Dallas ko, ng opensa ko, ng depensa ko, pero hindi ko talaga malaman kung bakit hirap na hirap ako sa Cavs ni Paolo. Parati akong nadadali sa second half.

Natapos kami sa paglalaro ng mga 2AM na, umuwi na si Kiko, may plano pa kasi kaming manood ng Finals sa cable kaya nag stay kami ni Paolo. Dallas(team ko) vs Miami(team ni kuya Jeff). Natapos na yung laro ng mga alas singko y medya dahil sa mga commentators na sobrang boring. Nanalo ang Heat dahil sa katangahan ni Josh Howard. Disappointed ako nung umuwi, pero masayang natapos ang araw ko.

Isang araw ng Barkadahan 2000.

Fuck! I love shopping!

Fuck! Dapat wala na sa sistema ko ang kaadikan ko sa pagsa-shopping ng mga damit, pero ano ba kuya Eddie? Bakit ganito? Ayoko na ho gumastos!

Dapat kasi magpapalit lang ako ng sapatos sa Nike, I did just that pero I ended up shopping for clothes, clothes, and lots of clothes. I wanted to buy 2 shoes pa nga e. I bought this nice vintage shirt from M&S, astig yung fit! ANYWAY, I don't wanna talk about clothes, ayoko na, PLEASE!

I bought six bags of clothes all in all.

Puta, ayoko na, I don't want to be a metrosexual anymore. Metrosexual -- a straight guy with taste. Ayoko na bumalik sa pagiging ganun! Maarte masyado, pero I can't help it. Gusto ko na ang pagiging 'koboy' ko.

I wanna buy those jerseys from Donnay. Beck's jersey, and Ferdinand's too.

Haaay, back to my old self again.

Gastos, gastos, gastos.

Siguro therapy lang 'to para sa sarili ko. Oh what the hell, masaya 'tong therapy na 'to!

I can see the shopping bags from here. I'm dying to try them on, I hafta try them on! Ciao!

Naku, hindot!

ENGLAND 2-0 TRINIDAD AND TOBAGO

England was supposed to dominate the game near the halftime and after the second half, not in the last ten minutes. I was dissapointed to see that England didn't play that well during the first half and during the first 30 minutes of the second half. Although Wayne Rooney made his comeback in this game, I think that he wasn't prepared to play. He was already catching his breath after a couple of minutes when he got in, nevertheless, it was still a very nice substitution by Sven Goran Eriksson. It was good to see Rooney and Lennon play.

The goals, THE GOALS! England had SO many attempts, more than 20! I think that the players, especially Lampard, were getting very frustrated for not getting a goal when the game was in it's final fifteen minutes. Everything changed when Beckham passed the ball to Crouch, and Crouch butted the ball in, Hislop didn't see him coming! The nail in the coffin was hammered down by Gerrard when he made a shot and scored in the last five minutes.

The best move in the game was when Terry blocked the ball that was on it's way inside the goal line. You should have seen it! Vundervar! Robinson wasn't there to deflect the shot. The hero of the day: John Terry!

Mahirap talagang magmahal ng syota ng iba, o sakit ng ulo maniwala ka. Ngunit kahit ano pa man ang sabihin nila, iwanan sya ay di ko magagawa.

Yan yung kantang nasa utak ko parati, naaliw lang ako sa lyrics at sa tono ng kanta kaya ko nagustuhan. Hindi sa nakakarelate ako sa kanta. Actually, kanta yan ng pinsan ko, na di ko babanggitin ang pangalan kasi baka yung mga GF nya e nagbabasa pala ng blog ko(yey! fans!). Ang galing talaga nila.

Antagal ko naging absent sa internet, tang ina kasi 'tong Neverwinter Nights, naaadik nanaman ako sa Dungeons and Dragons, just like the good old days. Sabi na nga ba't dapat di ko na 'to binili kasi pinupuyat lang ako neto, isipin nyo ba naman, alas sais na ako ng umaga nakatulog kanina dahil sa hindot na laro na 'to. Kaadikan nga naman.

Nung isang araw nga pala, humiram ako ng weights ke Kuya Jeff. 5 kilos isang side, kaya ten kilos bawat dumbell. Ang hirap dalhin pauwi, ambigat! Muntikan na akong maluslusan sa gitna ng daanan.

Ewan ko ba, may eating disorder yata ako, isang beses na lang ako kumain sa isang araw. Grabe na ito. Hindi naman ako nakakaramdam ng gutom. Wala naman akong drugs na tine-take/tini-tira. Ano na ba ang nangyayari sa katawan ko? KATAWAN KATAWAN KATAWAN, OOOO KATAWAN!

Mamaya may laban, England vs Trinidad and Tobago. Chicken syet! Sa NBA naman, nanalo ang Miami laban sa Dallas dahil sa chamba ni Gary Payton. Hindot na chamba!

Kakabili ko nga lang pala ulit ng bagong Murakami, the Wind-up Bird Chronicle. Hindi ko pa nababasa masyado dahil sa pesteng laro na 'to. O Diyos Ama, sana wag nyo ho ako gawing adik sa D&D, PLEASE! Ayoko na humarap sa computer ng more than 16 hours! Parang awa mo na! Napatay ko nga pala yung pinakamatandang dragon sa buong Forgotten Realms! No shit! Si Klauth! ANYWAY...

Kelangan ko na magpaalam, hindi ako sure kung magbabasa ako, maglalaro o mag da-dumbells. Aaaaaaa! Ang gulo, parang bulbol! Hindot!

Kalikasan: Isang malaking kupal at wala kang magagawa upang malabanan ito.

Kaninang mga 11, nagsimula ako maglinis ng oto. Ang taas ng sikat ng araw, temperatura e 30C, ang inet, parang Pinas, pero sige, okay lang. Nagpakahirap ako dahil andaming mga damo damo sa oto(lintek na mga anak ng kalikasan, mga damo!), andaming lupa(ang tae ng kalikasan), at andaming dumi dumi(kalat ko 'to). Pa vacuum-vacuum lang, jina-jabarr(emphasis on the last two 'r's) na ako kanina sa sobrang init, wala man lamang na pampalubag loob na hangin... pero sige, brush brush, linis linis. Habang nililinis ko ang buong oto, loob tapos labas, painit ng painit, tiniis ko. Nung natapos na ako maglinis, mga alas dos, nagpa-pack up na ako ng mga sabon, brush, vacuum, sabon, and whatnot, BIGLANG KUMULOG.

Isang pamahiin, isang senyales...

E UMULAN, putang ina! Oo, tubig nga lang yan, pero diba?! Magkakamarka nanaman sa oto at mapuputikan nanaman yung mga gulong at mababasa nanaman yung mga apakan sa loob ng oto! SAYANG ANG PINAGPUTAHAN!

Kaya ako, nandito na lang ako sa loob, nagpapatila ng ulan. Ulan, hindot na ulan.

ENGLAND 1, PARAGUAY NIL!

England WINS against Paraguay! 1 NIL! Here's the link!

http://fifaworldcup.yahoo.com/06/en/060610/1/7c8a.html

Beckham scored with a free kick, naaksidente ni Carlos Gamarra! Sayang nung 1st half, naka score din sana DAPAT si Lampard, lakas ng sipa, nablock nga lang ng kalaban, HINDOT! Pero nung second half na, di na masyadong maganda laro ng Englatera. Magnada nga lang talaga ang depensa ng England. Tignan na lang natin ang susunod na laban!

Bukas may laban ang Brazil! Bukas ng hapon! Antabayanan! Tandaan, huling kalaban ng Brazil, 8 NIL! NIL! Puta! Ang galing!

Anyway, 3:40 na daw sabi ni ma, kelangan nang matulog. Punta pa bukas sa car boot bukas.

GO ENGLAND!

My back is like meth, IT'S KEEPING ME AWAKE!

Kakatapos lang ng birthday celebration ng pinsan ko na si Shereen, dapat 19 na sya ngayon. Pero maaga syang kinuha sa atin. I'll see you when I get there, pinsan... or maybe titingala na lang ako pataas, para makita ka. Hardy har har.

Ang sarap mag barbecue ngayon, ang ganda ng weather. Hindi liliyab ng todo yung apoy sa grill. Ako nga pala nag assemble nung grill kanina, ang galing! Naalala ko nanaman yung mga Transformers ko noon, parang ganun ko din ginagawa. Kalikot-kalikot.

Nag inuman sila kanina, pero hindi na ako nakainom, ang sakit kasi ng likod ko. Makakasakit pala sa likod ang 500 sit ups?! Oo, totoo, naka 500 sit ups ako kanina. At kung tatanungin nyo kung ano naman ang kinalaman ng likod sa di ko pag-inom ng alak e eto: kasi uminom ako ng mga gamot.

Dapat pupunta pala kami kanina ni Paolo kela kuya Jeff, magkikita-kita kami dun nila Kiko. It's game time na sana(at hihiram pa ako ng dumbells), pero napagod yata si kuya Jeff kaya di na kami natuloy, dibale, may next time pa naman.

Kahit na tumira na ako ng gamot e nararamdaman ko pa rin yung sakit ng likod ko, dibale, okay lang ako. Boys don't cry naman e. Ang inaalala ko lang e pupunta kasi kami mamaya sa York kasama ang buong familia,(hindi ito oto) pero hapon na kami lalarga. Ano pa kaya ang maabutan dun kung hapon na? Bukas pupunta din sila Kiko at kuya Jeff sa York e, titingin ng mga collectibles, sigurado ako maghahanap nanaman si Kiko ng mamahaling Star Wars na mga laruan. Hindot na mga laruan yan, GINTONG PLASTIK! Parang pang-matrikula na yung presyo ng isang laruan na ganun e!

Pero kahit na sumasakit na ang likod ko e gagawin ko pa rin yung exercise routine ko bukas. 500 sit ups nanaman(TULOY TULOY YAN!). Punyeta, kelangan ko nang tanggalin itong mga 'lovehandles' ko, ampangit tignan.

Anong oras pa ako magigising neto? 3:50 na ng umaga dito, sabi na nga ba't dapat nag u-Uberman sleep schedule na lang ako e para pa nap nap lang ako. Dati naman nagagawa ko yun e. Isipin nyo, gising kayo BUONG araw at gabi, may cat naps nga lang ng 15 minutes every 4 hours, pero gising pa rin ang diwa mo sa araw na yun. Pwede mo pa tuloy-tuluyin. Wag ka lang magpapakalasing, masisira ang sleep schedule.

Andami ko nga palang ginawan ng testi kanina, mga old friends. Hindi naman ako nag e-expect ng testi galing sa kanila, parang feel ko lang talaga gumawa ng mensahe para sa kanila. Ewan ko lang kung anong pumasok sa utak ko ngayon.

Naiinggit ako sa mga blogs na magaganda! Gusto ko rin ng mga ganun! Gusto ko masali sa top blogs ng Pinas! Iniisip ko na gagawa na lang ako ng site bukas(kung may oras pa ako) tapos ire-republish ko ang aking blog. Pero iniisip ko sayang naman yung ginawa ni Lace para sa blog ko, mahal na mahal ko pa naman yung tagboard/messagebox/tagbox/messagebox ko! Napaka komplikado naman kasi netong Blogger e, hindi ko gamay! Pero kung gagawa ako ng site, edi mas mapapaganda ko pa, pwede ko lagyan ng kung ano-ano. Pero antagal ko nang di gumagawa ng site e, panahon pa yata ni kopong-kopong nung huli akong gumawa. Mga limang taon na yata ang nakakaraan nung huli akong gumawa ng site. Punyeta, naalala ko nanaman yung huling site project ko, na gawan ng site ang Pats, hindi rin natapos. Anlakas pa kasi ng trip ko nun e. Si Jon Bisaya kasi ang ingay maglaro ng hitman at si Bong kung ano anong erotica ang binabasa, nadidistract tuloy ako.

ANYWAY, time for me to get some shut eye(sana). Vote this blog para makapasok ako sa top blog sites ng Pinas!(May tawag saken e... AMBISYOSO!)

Naku, hindot!

The 48 Laws of Power

The laws are as follows:

Never Outshine the Master
Never Put Too Much Trust in Friends, Learn How to Use Enemies
Conceal Your Intentions
Always Say Less Than Necessary
So Much Depends On Reputation -- Guard It With Your Life
Court Attention At All Costs
Get Others To Do The Work For You, But Always Take The Credit
Make Other People Come To You -- Use Bait If Necessary
Win Through Your Actions, Never Through An Argument
Infection: Avoid the Unhappy and the Unlucky
Learn to Keep People Dependent on You
Use Selective Honesty and Generosity to Disarm Your Victim
When Asking for Help, Appeal to People's Self-Interest, Never Their Mercy or Gratitude
Pose as a Friend, Work as a Spy
Crush Your Enemy Totally
Use Absence to Increase Respect and Honor
Keep Others in Suspended Terror: Cultivate an Air of Unpredictability
Do Not Build Fortresses to Protect Yourself -- Isolation is Dangerous
Know who you are Dealing With -- Do Not Offend the Wrong Person
Do Not Commit to Anyone
Play a Sucker to Catch a Sucker -- Seem Dumber Than Your Mark
Use the Surrender Tactic -- Turn Weakness Into Power
Concentrate Your Forces
Play the Perfect Courtier
Re-Create Yourself
Keep Your Hands Clean
Play on People's Need to Believe to Create a Cultlike Following
Enter Action with Boldness
Plan All the Way to the End
Make Your Accomplishments Seem Effortless
Control The Options: Get Others to Play With the Cards You Deal
Play to People's Fantasies
Discover Each Man's Thumbscrew
Be Royal In Your Own Fashion: Act Like a King and be Treated Like One
Master the Art of Timing
Disdain Things You Cannot Have: Ignoring Them is the Best Revenge
Create Compelling Spectacles
Think as You Like but Behave Like Others
Stir Up Waters to Catch Fish
Despise the Free Lunch
Avoid Stepping Into a Great Man's Shoes
Strike the Sheperd and the Sheep Will Scatter
Work on the Hearts and Minds of Others
Disarm and Infuriate with the Mirror Effect
Preach the Need for Change, But Never Reform too Much at Once
Never Appear too Perfect
Do Not Go Past the Mark You Aimed For; In Victory, Learn When to Stop
Assume Formlessness

Oh my God, what have I done?!

Aaaaaaaaaaaaaay! Sabi na nga ba't di ko dapat sya kinausap kahapon e. Asar naman oh, ngayon kelangan ko pa mag-explain kay Bernice. Di ko na matandaan kung anong mga pinagsasabi ko nun, syet. Kakanta na lang ako ng "If", IFAGFATAWAD MOOOOOOOOOO ang aking ka-ungasan. Bomalabs naman o.

Anyway, kakagising ko lang. Ang aga ko magising ngayon kahit na andami ko nainom kagabi. Inubos namin ni tito Ferdz at ni Paolo at ni tita Jing yung 24 cans ng Stella Artois, 44oml bawat isang can at ang alcohol volume e 5.2%. Wow, alam na alam, shempre, memoryado e. Pero sana bumili na lang ako ng Greene King, mas trip ko kasi yun e. Imperial pale ale!

Ganda ng panaginip ko, nakauwi na raw ako sa Pinas at nakita ko na ulet yung mga kaibigan ko dun, nagkita daw kami lahat sa Rob Place, well, yun lang natatandaan ko.

Punyeta, di ko na napalitan yung sapatos ko sa Castleford, dapat sumama na lang ako kay ma papunta sa Leeds.

WORLD CUP NA BUKAS! GOOOOOOOOOOOOO GERMANY! Kick England's Ass! Pero pag nanalo ang England bukas, magpu-pub ako para makisali sa saya ng mga tao. Mejo nakakatuwa kasi yung nakakakita ka ng madaming tao na masaya, napapasaya ka din kahit papano. Ay, eto nanaman tayo, Dear Ate Charo. Hindot.

Book review? Nope.

Ewan ko lang, parang narerelate ko ang sarili ko kay Miss Saeki, parang ganun ang feeling ko. Kung sya bumalik sa library nya, ako babalik ako sa Pilipinas, at ganun na lang ang gagawin ko. Yun na lang ang punto ng buhay nya, maghintay. Unti unting maghihintay.

Tsaka si Crow, parang si Robin. Pero iba si Robin e, iba kasi ang impluwensya ni Robin kung ikukumpara mo kay Crow. Yung ginagawa ni Crow e parang ine-explain nya lang thoroughly yung mga nasa loob ni Kafka, e si Robin nag e-explain at may halong impluwensya.

Sana ako na lang si Mr. Nakata, walang pakialam sa mundo dahil may sarili syang mundo, kahit na handicapped. At least hindi nya pa nararanasan yung mga naranasan na ng ibang tao. Parang napaka inosente nya kahit matanda na. Back to innocence, ika nga.

Gusto ko rin maging katulad ni Colonel Sanders, walang character at feelings. 'Shape I may take, converse I may, but neither god nor Buddha am I, rather an insensate being whose heart thus differs from that of man.' Isang linya yan sa Tales of Moonlight and Rain ni Ueda Akinari.

Isang babasahin kung saan nakakarelate ako. Parang buhay lang siguro ang pagbabasa, malalaman mo na lang kung happy ending o hinde pag nakarating ka na sa mga huling pahina. Ewan, siguro nasa kalagitnaan pa lang ako ng libro ko, hindi ko pa alam kung ano ang kinahihinatnan sa dulo. Tapos na ang isang yugto, kelangan ko nang masimulan ang susunod.

A conversation with Robin

Si Robin, matagal ko nang di nakakausap 'to. Na-miss kita. Kelangan ko na tulong mo. Eto nga pala pinagusapan namin, para malaman nyo lang.

Ed: Hello, Robin. How are you today? Lovely day, isn't it?
Robin: Cut the crap, what's bothering you?
Ed: Ahhh, naalala mo nung huli tayo nag usap? Nung sabi ko sayo na hindi na kita pwedeng kausapin ulit?
Robin: Yes, oo, I remember. That was like eleven months ago. You look like shit, man.
Ed: Yup, haven't been the same ever since na nawala kami.
Robin: Hahaha, sabi ko na sayo. Hindi din magtatagal yan. Everything turns to shit. NOTHING lasts. Ang tanga mo kasi.
Ed: Ewan ko, confused na confused na ako.
Robin: Kailangan mo na ba ulit?
Ed: Ewan, siguro.
Robin: Maayos natin ulit yan. Nasan na yung tinago natin? Naalala mo ba yun? Nasa bahay pa ba?
Ed: Nandun pa yata sa may aparador. Aanhin mo?
Robin: Pababayaan ba kita maging ganyan na lang? Napaka-pathetic mo tignan, hindi ka nakakaawa, nakakatawa ka. Isipin mo, hindi ka na nagagalit, hindi ka na nakikisama, hindi ka na katulad ng dati. Nagbago ka na, pero ang pangit ng pinagbago mo. Ang hina na ng dating mo.
Ed: E ganun talaga, akala ko mas maganda na 'to para sakin. Mukang hindi rin pala...
Robin: Bobo ka kasi. Ngayon, gusto mo ba makabawi? Bumalik sa dati?
Ed: Mukang ayoko na.
Robin: Ang senti mo naman, may puso ka na pala ngayon.
Ed: Meron nga.
Robin: Hahaha, wala kang puso, gago! Matagal ka nang walang puso!
Ed: Feeling ko kasi na-karma ako dahil sa mga pinagga-gawa ko dati e.
Robin: Tignan mo ako, bakit 'di pa ako nababalikan ng 'karma' na yan? Katarantaduhan lang yan. Nasa isip mo lang yan. Kalimutan mo na ang lahat, bumalik ka na. Ako mismo ang tutulong sayo.
Ed: Ayokong pasukin mo nanaman ang ulo ko.
Robin: Nasa loob na ako, bobo. Tandaan mo, iisa lang tayo.
Ed: Babalik na ba tayo?
Robin: Konting antay na lang.
Ed: Di na ako makatiis. Argh, ewan, siguro naiipon ko lang ang galit ko.
Robin: Nandito pa nga yata yung tinago mo. Gusto mo maglaro?
Ed: Yung dating laro natin?
Robin: Ano pa nga ba? Napansin ko lang din a, nasisiraan ka na yata ng ulo.
Ed: Matagal na, tama na small talk.
Robin: Yan ang gusto ko sayo, bumabalik ka na sa dati. Ano ba plano mo?
Ed: Wala naman, siguro hahanapin ko si kalbo o kaya si pangit.
Robin: Tapos pupunta na tayo sa taas?
Ed: Pupunta sa taas hanggang makababa sa pinakababa.
Robin: One time big time lang 'to, pagtapos nun, di na siguro tayo magkikita pa ulit.
Ed: Ang ganda ng mga ulap, gusto ko hawakan ulit.
Robin: Pag tapos, masasanay ka din sa sobrang init sa baba.
Ed: Mga putang ina nilang lahat, wala akong paki alam!
Robin: That's the spirit! Ilan isasama natin?
Ed: Ako lang. Nandito ka lang naman sa loob e.
Robin: Tama, masaya 'to.
Ed: Masaya nga.
Robin: Without remorse.
Ed: Hindi ko pagsisisihan.
Robin: 'stig.
Ed: Mas astig pa rin ako sayo.

Spraking bruken hymenn duhil sa huten and lying on the grass, VUNDERVAR!

WARRA LONG DAY!

At 9AM kanina, pumunta kami sa Doncaster, naghanap ng mga mabibili sa lugar na yun. After buying meself a pair of pants from Marks and Spencer and a DVD of Marilyn Manson, pumunta ako ng Toy's R Us!(Whoopee, after 13 long years, nakabalik na din dun!) Ang nabili ko lang e isang crappy PC game(E ba't mo biniLli?!) for 49 pence(kaya ko binili!) Pauwi na kami kasi kelangan kitain ni Jonathan yung panganay nya na anak, PERO nagyaya pa si tita ko na pumunta sa Castleford, sa Xscape kung saan matatagpuan ang isang malaking bilihan din ng mga gamit gamit, ranging from Lacoste to Regatta, etc. Well, dun ko nabili yung brand new shoes ko na naka feature sa taas(scroll up, please). Nike Totalissimo! Astig, kulay ginto pa! Bumili kami ni Paolo para pares kami.

After namin manggaling sa Castleford, may inayos muna kami na garden nila Paolo at si kuya Alex, kela Auntie Fely. Simple lang, nag ayos lang kami ng mga pebbles kasi naman hindi na kayangbuhatin ni auntie yun e, medyo may edad na kasi.

Pagkagaling kela auntie Fely, e pumunta naman kami ni Paolo sa court kung saan magkikita kami nila Kiko at kuya Jeff. Nakita nanaman namin dun si Rudley, yung kalaro namin dati ng 'hoop', as they call it. Meron din isang malaking kaibigan dun si Rudley na taga South Africa na malaki yung katawan! Nakakatakot! Pero mabait naman, si Oz. Tapos may nakilala pa kami isang Noypi din na taga Caloocan na dumating lang nung February, si kuya Norman. Naglaro laro lang sila dun, three on three... ang sarap na ng higa ko nun sa damo hanggang dumating si Kiko! Nakow, e nanghihina ang mga tuhod ko. Napilitan din ako maglaro! After a couple of minutes, nang hiningal na ang lahat e nagkatamaran na at nagsi-uwian na ang mga tao. Naki hitch na kami ke Kiko pauwi.

Ngayon, nandito na ako sa bahay, inaantay si ma matapos maligo para makaligo na rin ako. Pupunta pa kami kela kuya Bong mamaya(dating member ng Freestyle)

Kaka Buzz! lang saken ni Paolo, pinagmamadali na ako. Baka maligaw pa ako mamaya papunta sa bahay nila kuya Bong.

Hi nga pala sa mga fans ng blog ko!(I wish)

Paalam mga hindot! See ya in 31 days. July 4, Julai's birthday(nakow, celebrate nanaman ako mag-isa!)... also, it's MY INDEPENDENCE DAY!

Excerpt, Sandstorm

Sometimes fate is like a small sandstorm that keeps changing direction. You change direction, but the sandstorm chases you. You turn again, but the storm adjusts. Over and over you play this out, like some ominous dance with death just before dawn. Why? Because this storm isn't something that blew in from far away, something that has nothing to do with you. This storm is you. Something inside you. So all you can do is give in to it, step right inside the storm, closing your eyes and plugging up your ears so the sand doesn't get in, and walk through it, step by step. There's no sun there, no moon, no direction, no sense of time. Just fine white sand swirling up into the sky like pulverised bones. That's the kind of sandstorm you need to imagine.

Alone and celebrating 11 months

I have this fucking hangover, damn! My tummy hurts, my head hurts, pati na rin yung ano ko, masakit!

Eleven months na pala kami dapat, ewan ko kung nasan sya. Tinext ko sya kagabi e. Hindi naman nagreply. Ewan ko lang kung nasend, lasing na lasing na kasi ako nun e.

Andami ko nanamang nainom, mga walong Fosters(the amber nectar) at kalahating scotch whisky.

As usual nag celebrate ako mag-isa. Hindi naman ako natuwa sa ginawa ko, pampalimot lang.

Hay, pagdating ng July, dalawa na ise-celebrate ko, July 2 at July 4. Bigla ko tuloy naalala si 'J'.

Lintik na pag ibig, parang kidlat!

Wala yata ako sa mood magsulat ngayon. Walang inspirasyon. Matutulog na lang ako siguro para di ko na sya maisip pa.

Kung binabasa mo 'to ngayon, sana maisip mo naman tayo.

Haaay! May tama pa yata ako ng alak!

Dibale, uuwi na rin ako, in 32 fucking days!

Meet my friend.

Haruki Murakami, gardening, salapi, at ang Imperial Pale Ale!

Andami nang nangyari, sorry sa mga sumusubaybay sa blog ko(AMBISYOSO!) kung di ako nakasulat for the past few days, andami ko kasing ginagawa ngayon e.

Nakabili nga pala ako ng magandang magandang cellphone sa car boot sa Dewsbury, NOKIA 5110(ASTEEEEG!) for only a pound! LoL. Nakabili na din pala ako ng 'cigarette' roller kanina sa isang shop at isang libro ni Haruki Murakami na pinaplano ko basahin maya maya na lang. Kafka on the Shore yung title, dapat bibilhin ko Sputnik Sweetheart pero medyo maiksi e. Kinwento saken 'to ng Primo ko na si Edsel or Anthony. Eto pala yung URL kung gusto nyo i-check si Murakami.

http://www.randomhouse.com/features/murakami/site_flashforce.php?id=

Kahapon pala nag ayos nanaman ako ng hardin, ang sarap kasi mag ayos ayos ng mga hardin e, parang anlapit lapit mo sa nature. Pero nakakapagod, but exhaustion is not a reprieve for me, mind you. Pero maganda naman ang kita ko, nagsimula ako ng mga 10AM hanggang 5PM at kumita ako siguro ng mga £75, no shit!

Ilang araw na rin akong nakikipag inuman sa mga friendly friends ko dito. Bagong dating pa tito ko galing Manila! And nice pasalubong a! ISANG KAHANG WINSTON REDS! HINDOT!

Ang plano ko pagbalik ko sa Manila e magpapalit ng pera, tig 500php at yung tirang dalawan libo 100php naman. Mamamaypay ako ng SALAPI pag uwi ko! Hardy harhar! ILABAS ANG MGA BABAE! PULUTAN PA!

Nung isang araw nung nasa bus station kami nila Danica, sinusubukan kong gayahin yung boses ni Eric Cartman, from South Park, at ang galing ko! Nagaya ko! Gwapo e! At ang famous linya na 'How would you like to suck my balls Mr. Garrison?'

May natikman pala ako ditong ale, ang sarap! Greene King, IPA sya(Imperial Pale Ale). Hindi sya ganun ka bitter(like me, HOMAYGAD!), at ang sarap ng aftertaste nya, KASARAP! Sabi nung British friend ko na si Jonathan e beer daw yun ng mga matatanda, pero kahit na, masarap e. Alam nyo naman ako, ang ystilo ko e pang matanda.

O sya, mag D-DVD marathon muna ako sa baba, andami ko pang kelangan panoorin! Buzz na lang pag gusto ng tete-a-tete, mga hindot, GAGO!