Road to Reprieve

Thinking aloud. Trying to understand the things around me. Pseudo-intellectual conversations with Robin. And dealing with a new chapter in this book I call my life.

Monday, July 31, 2006

Wherever you go, there you are.

Balak ko dapat pumunta ng Marikina ngayon para makapagpahinga, sobra sobra na ang paglalaro ko ng World of Warcraft, kelangan ko na ng detox! Almost araw araw na lang akong umuuwi ng may araw. Parati na lang ako walang tulog.

Namimiss ko na yata yung bahay sa Marikina, pero namimiss ba ako ng bahay na yun?

Hinde.

Ang mga bagay ay walang pakiramdam, isa kang bagay. Isa akong bagay.

Kelangan ko nang bumili ng bagong libro para makapagbasa basa naman ako, namimiss ko na magbasa ng Murakami.

Dapat magkita na kami ni Prime!

Wednesday, July 26, 2006

Midge!


Hello Midge! Kamusta ka na? Sana e nasa mabuting kamay ka na ngayon! Alam mo ba na masarap mag World of Warcraft. E ikaw? Kamusta naman ang Riverdale? Kamusta naman kayo ni Reggie?

Astig, nagbabasa nanaman ako ng Archie Comics at ng kung ano ano. Parang sa simula e parang napaka inosente ng mga kwento sa komiks na ito, pero pag may edad ka na at may iba ka nang pananaw sa mga bagay bagay e parang ma we-weirdan ka sa mga kwento.

Ewan, siguro drogista din ang may gawa ng Archie Comics. Siguro lang kasi parang wala sa hulog at dispalinghado ang mga kwento. Pero may mapupulot ka din namang mga one liners dun. Minsan natatawa na lang ako sa Archie kasi parang hindi mo matancha kung mababaw ba ang nilalaman ng conversation nila o may meaning. Or minsan naman matatawa ka sa situation.

Pero Midge, naalala pa rin kita. LoL! Amishu Midge!

Tuesday, July 25, 2006

Argh, I wanna play WOW!

I really wanna play World of Warcraft right now. Naiinggit ako sa mga tao sa likod ko! Argh! There's even this frosh from UP, he's taking up Intarmed. He's been playin fer like 23 hours and 50 minutes! I am SO addicted to this game kahit na two days pa lang ako naglalaro. I'm a level 34 Warlock nga pala! Undead of course.

For the past two days umaga na ako nakakauwi dahil sa laro na 'to. Hindi ko na matiis! I need to play and I NEED TO PLAY NOW!

Monday, July 24, 2006

Ano ba ang kailangan mo, kaibigan?

Ano ba ang kailangan mo?

Kailangan mo lang siguro ng kausap.

E Bakit di ka makipag usap?

Ayaw mo siguro makipagusap, pero kailangan mo.

Ano pa ba ang mga kailangan mo?

Kailangan mo siguro ibalik yung mga kinakailangang ibalik.

Pero kung ano man yun e hindi na pwedeng ibalik dahil tapos na yun e.

Pero mas maganda kung hindi sinuot ng taong bakal yung paha para wala na.

Wala na.

Sunday, July 23, 2006

Gallivanting

Gallivanting?

Isang parisukat na mesa, limang tao. Apat may kasama, isa wala.

Limang upuan, apat na pula, isang puti. Nasaan na nga ba ang isang upuang puti? Wala na.

Dapat hindi na sinuot yung paha nung sabado para sumarap ang lipad. Sana hindi na sinuot yung paha. Tapos ang lahat.

Saturday, July 22, 2006

Nasaan ka bagong tao?

Nasaan ka Taong Buhangin? Sabi nga, pag nakamit mo na ang iyong mga hinahangad, lahat ng mga panaginip mo ay masisira. Sa simula pa lang, nasaan na ang mga panaginip na iyon? Nasaan ang mga hinangad? Wala naman. Sana, Taong Buhangin, ibigay mo na yung matagal mo nang dapat ibinigay mo saken. Masyadong matagal dumating ang mga dapat masira. Ano nga ba ang nasira?

Taong Ibon, matagal ka na rin wala. Akala ko ba padating ka na? Nasaan na yung dadalhin mo na permanenteng sagot?

Taong bakal, masakit ba o wala ka pa rin ba nararamdaman?

Monday, July 17, 2006

Alaga

Gusto ko pumunta sa Cartimar at maghanap ng King Cobra(illegal ito shempre) at ipapangalan ko sa kanya e "Commander". Get it? Cobra Commander? Hahaha.

Gusto ko mag alaga din ng ibon, pero gusto ko ng agila para may dating! Tapos ang pangalan nya ay si "Lawin".

Sunday, July 16, 2006

I am not that upset

Taong Bakal, hindi ako ganun ka apektado. Sabi nga ni Julies Babao, "pasok". May nalaman akong sikretong malupet na hindi ko sasabihin kahit kanino pwera na lang sa kaibigan kong naka yellow. Aba, naka-yellow din pala ako. Sino nga ba ako? Ang taong bakal o ang taong ibon? Ako ay pareho.

Sabi nga ni Triple H, it's time to play the game. I am the game, I am control. It's all about the game. Sabi ko nga, mabuhay ang DX dahil dito nagsimula ang lahat.

Nanaginip ako kagabi na kasama ko daw si Chrez at si Jac na kumakain sa resto namin, naguusap yata sila ng matino, hindi ko na maalala dahil panaginip lamang ito.

Nasan na si Kalbo? Nawawala si Kalbo. Hindi ko nakita si Kalbo kaya nagkaganito. Ang hirap ng buhay pag di mo nakita si Kalbo sa isang linggo. Pano pa ang dalawang buwan.

Wala nanaman akong tulog, nanood pa ako ng sine. Akong naka yellow at yung isang naka yellow at si bise. I saw and saw again. Saw 2. Ano sabi ni Conquilla, sandali lang, 2 minutes, wawalisan ko lang. Dapat kanina nya pa inayos ang shop bago nya inangat ang shutters. Ambobo talaga.

Parang black and white, walang kakulay kulay. Narinig ko ang Windows start up. At medyo nararamdaman ko na ang antok dahil nawawala na ang epekto ng kulay yellow na ininom namin kanina. Ano na kaibigang oso? Ano na taong bakal? Ano na taong ibon? Ano na kaibigang naka yellow?

Ikaw ba'y nalulungkot at walang magawa? TUMAWAG sa 09173334444 at hanapin na ang babaeng nakatingin sa mga mata mo. Mga mata, ang binatana ng kaluluwa.

Mga mata, bintana ng kaluluwa. Nasaan ang kaluluwa mo kaibigan kong ibon na tao? Nawawala ito, hindi ko makita, hindi ko maramdaman. Bakit iisa lang parati ang sinasabi ng iyong mga mata? Habambuhay ka na lang bang ganyan? Ang sagot nya ay oo.

Taong-ibon. Taong-bakal. Tao nga ba?

Naglakad ako ngayon sa lugar na sinusuka ko na at sinusuka na ako. Nagtitiisan lang kami ng lugar na yung pero pareho na kaming burat na burat sa isa't isa. Andami kong mga mukang nakita, mga taong masaya, mga taong malungkot at mga taong walang magawa sa buhay katulad ko. Naglakad ako para makita ulit si Kalbo, ang kalbo na nagbibigay saken ng swerte kahit hindi ako naniniwala sa swerte. Wala sya dun sa pinagtatambayan nya. Wala na akong swerte, kahit hindi ako naniniwala sa swerte.

Naghanap ako ng libro, isang paperback si Salvatore at yung bago ni Murakami, pero wala sa Powerbooks. Kelan pa kaya darating yun? Kaya bumili na lang ako ng Pugad Baboy 18, para makatawid ako sa araw na 'to. Kelangan ko lokohin ang sarili ko at mapangiti ng pekeng ngiti at makatawa ng pekeng tawa para makalampas ako sa araw na 'to. Naghahanap ako ng kasama, pero walang sasama sa akin. Mag-isa, mag-isang naglalakbay sa mundo, sa Maynila.

Isang araw na lang, sasabog na lang ako bigla. Mawawala na parang bula at walang makakapansin sa pagkawala ko. Ganun naman talaga, hindi kita pakikialaman basta't wag mo lang ako pakialaman. Walang basagan ng trip. Trip ko 'to.

Andaming mga tanong na sinusubukan kong sagutin, pero wala ang yung kaibigan kong taong ibon. Hindi pa sya nagpaparamdam saken. Nasan na kaya sya? Lumipad na rin ba? Sana makalipad na rin ako at makalas na ang mga bakal na humahadlang sa paglipad ko sa himpapawid. Ang sarap ng nasa ulap, pag nasa ulap ka na, hindi ka na pwedeng bumaba. Pero sa ulap nga ba ako aangat o sa iba ako babagsak?

wala na akong ibang mapagbuntungan ng galit at masisisi kundi ang sarili ko lang. Hindi mangyayari saken 'to kung di dahil saken. Tanggap ko na na ganito na ang mga nangyari saken. Wala nang iba pang mawawala saken. Hindi na ako ngayon takot sa dilim dahil may dala na akong ilaw. Hindi na ako takot ngayon sa ipis dahil may pamalo na ako. Hindi na ngayon ako takot kahit kanino o kahit saan dahil wala nang saysay ang lahat ng bagay saken. Kahit nasa akin na ang lahat ng kailangan ko para mabuhay e hindi pa rin ako nabubuhay. Isang garapon lang ako na walang laman sa loob. Isang lalagyan na walang pinaglagyan.

Lahat na nang bagay na pwedeng gawin e ginawa ko na. Salamat sa mga sumama sa akin sa mga bagay na yun, sa mga lakad at sa mga trip, pero hindi na talaga ako nasisiyahan sa kahit ano. Buhay, itapon mo na ako sa mga lunnga ng mga lobo at ipalapa mo na ako sa kanila, tatanggapin ko ng buong buo. Buhay, wag mo pakainin ang leon ng isang linggo at iwanan mo ako sa loob ng kanyang kulungan, tatanngapin ko ng buong buo...

...pero hindi kusang hihilahin ng baril ang gatilyo, kailangan may daliri na hihila dito. Daliri ng kaibigan kong tao na ibon ang hihila. Malapit na siguro syang dumating. Konting konti na lang siguro.

Thursday, July 13, 2006

Nakikinig, Mariposa. Nakikibasa, bise at Conquilla.

Nandito ako ngayon sa shop na parati kong tinatambayan ko madalas. Ngayon lang ako nagsdulat ng blog kung saan may tao ako sa tabi ko.

Ngayon ko lang nalaman na nagbabasa pala ng blog ko si Anne. Masaya ako dahil kahit papano napapansin nya ako. Wow, hanep, diskarteng bisaya. Pero dibale, may panahon ang lahat. May opportunidad din na lalabas.

Nagsisising, gising sa katotohanan di ka naman talaga akin.

Di mo lang alam, inaasam ang panahon makapiling ka...

Hanep, grabe, hindot. Hinde ko na alam kung anong gagawin ko bukas, puro na lang ako lakad, lakad, lakad. Palakad lakad pero walang pinatutunguan. Mahirap maglakad ng mag-isa. Kelangan parating nakakabit ang bluetooth ko sa tenga ko para kahit papano may sounds ako na nakakatulong makapagpalimot ng masalimuot na bagay bagay na nasa tabi mo lang.

Ang hirap nito kaibigang oso. Mamaya, makakatulog, kung dalawin ng antok. Sana madaming Reader's Digest si dad sa taas ng Tropi para kahit papano may mapaglilibangan ako, habang nag aantay dalawin ng antok.

Ano pa nga bang silbe ng telepono ko kung wala rin naman akong kausap? Sana kausap ko na lang si Anne o kaya si Diana para masiyahan naman ako at para hinde maaksaya ang GLOBE UNLIMITEXT ko na niregister ko pa, pero wala naman akong katext. Sayang ang singkwenta, hayop lang talaga.

Anong oras nanaman kaya ako magigising neto? Depende ke Anne at kay Diana. Anong kakainin ko bukas? Depende kung makabili ng gamot sa Ongpin na kasama ni Balbakuta. Ano ba sabi ng ibon, kamusta ka Bakal na Tao? Kamusta ka de-susing ibon? Kamusta ka?

Naalala ko tuloy ang 2nd year high school, kung saan may nangyari sa likod ng Starex na van ni Mik Mik. Pano kaya kung natuloy yun? Edi sana nag iba na ang lahat. Dito lang naman umiikot ang lahat, ang ugat ng mga pangyayari. Nakikita mo ba tong mga butas ko sa muka? Siguro yun din ang pinag ugatan nun, ang butas sa kilay, ang butas sa dila, at ang butas sa ulo.

At tayo'y sumayaw, na parang di nba tayo bibitaw.

Naalala ko tuloy yung una kong prom, ang ganda ng suot nya. Naka light blue, nagyosi pa kami nun sa CR ng mga baldado. Isang gabing hindi malilimutan. Ang saya! Gatecrasher. Naalala ko tuloy yung prom ko nung 3rd year high school, prinsipe ng kagwapuhan at ang ganda ng aking date! Lahat lumingon dahil may isang gwapo at isang mestiza! Gwapo talaga e.

Pero alas tres na pala ng umaga, medyo nararamdaman ko na ang antok. Pero nababahala ako dahil may nakaupo dun sa upuan at baka kanyang malaman kung sino talaga si Anne o kaya si Diane. Baka mabisto, kawawa naman ako. Ang aking kaibigan na si Conquilla lamang ang nakakaalam ng baho na ito, pero hinde ito baho, isa itong mabango. Conquilla, anong oras tayo uuwi? At anong ginagawa mo jan sa Alarms? Ang kapal naman ng muka mo para tumambay jan!

AMBISYOSONG TUPA, tinitira ang grandfather clock.

Si Abuyo pala nasa Thailand, hahanapin daw nya dun si Sagat. Si Sagat ang kalaban sa Street Fighter kung bobo ka at hinde mo alam. Anong oras na, de-susing ibon? Anong oras na, Taong Bakal? Anong meron, kaibigan oso?

Hindot.

Monday, July 10, 2006

World Cup Finals



Kagabi, nagplano kami nila Gino na pumunta sa Eastwood kung saan manonood kami dapat ng World Cup Finals, pero napagdesisyonan namin na manood na lang sa Podium. Di pa ako nakakapunta sa Podium, kagabi ang una kong punta dun. Pagdating namin, andaming tao! Siksikan! Pero okay lang, World Cup Finals e! Iniisip ko nga na dapat nag face paint din ako, pero wala akong face paint ng France. England meron. Naka full football attire ako, with matching spiked shoes. Pinuna pa nga ni Eugene yung sapatos ko. Pero wala akong pakialam, kanya kanyang trip yan. Walang pakialamanan ng trip. 2AM na kami nakarating sa Podium.

Anyway, nung una, naka score agad si Zidane dahil sa isang penalty shot sa 7th minute ng first half. Astig! At dahil dun, nanlibre ako ng dalawang pitchers ng beer. So bumili ako ng beer dun sa stall. Nung pabalik na ako, biglang nanlaki ang aking mga mata. Nabingi ang aking mga tenga. Nabasa ang aking Man-U na jersey...

Nagwawala ang fans ng Italia.

Nakascore sila!

Asar! Pagbalik ko sa table namen, tuloy pa rin ang inuman. Hanggang sa natapos ang laro. Talo ang France laban sa Italy. 4th World Cup na to ng Italy. Sayang, kahit sobra sobra akong nainitan, napawisan, natuluan ng tubig, nabasa ng beer. Okay lang. May 2010 pa naman e. Dun na lang kami babawi!

Go Ecuador! LoL.

Hindot!

Thursday, July 06, 2006

PUTANG INA, ANG INET!


Putang ina, ANG INET! Kakatapos ko lang maligo kani-kanina lang, paglabas ko ng banyo, nagsipilyo at nag ahit ng bigote stubbles. Nagamit ko na rin sa wakas ang aking bagong pang ahit! Mach 3 Nitro! Astig, nagva-vibrate, problema nga lang e wala yatang mabibiling mga cartridges dito. Kelangan pa yata ako magpa import galing sa Englatera. Gusto ko na subukan yung katulad ng ginawa ni David Beckham sa TV ad nya para sa Gilette. Yung korteng cross yung shaving cream. For the best shave a man can get.

O e anyway, nakita ko na medyo mahaba na yung kuko ko, kaya nag gupit ako kanina, paglabas ko, PUTANG INA, parang may pader ng init akong natamaan! Hindot! Buti na lang hinde pa ako jina-jabarr(yung pawis sa pwet na nararamdaman mo sa underwear mo), emphasis on the last two r's.

Gusto ko pumunta sa mall dun sa may Roxas(HINDE COASTAL MALL!), yung Mall of Asia. Yung may malaking globe na parang nakita naten sa Men in Black. Muka kasing malamig dun e at masarap maglakad-lakad. Sawang sawa na ako sa Rob. Simula pa lang nung bata ako, pumupunta na ako dun. 21 YEARS NA AKO PUMUPUNTANG ROBINSON'S! Sinusuka ko na ang Robinson's at sinusuka nya na rin ako.

Punyeta, ang inet! Hindot!

Wednesday, July 05, 2006

Sa wakas nakauwi na!

After two months, nandito na ako sa Pilipinas, sa wakas. Malate, BABY!

Gusto ko lang magpasalamat sa mga tao sa Englatera. Sa aking ulirang ina, sa aking mga kamag-anak, at sa aking mga naging kaibigan! Special mention pala ke kuya Jeff at ke Pards, ke Kiko! Salamat sa paghatid! Matutuloyn din ang Barkadahan 2000: the Rematch(baka Barkadahan 2010 na tayo magkita pag naudlot ang mga uwi nyo, sana naman wag! LoL!

Salamat sa lahat ng mga dumalo sa despedida namen ni Paolo, salamat sa mga regalo nyo samen pauwi dito!

Nakakaburat lang, naiwanan yung mga bagahe sa Amsterdam dahil sa bulok na KLM. Punyeta, nakipag merge pa sa Air France di pa rin naman maganda ang serbisyo! Dapat kukunin ko kaninang alas ocho ng umaga sa NAIA pero coding pala yung oto!

Happy birthday nga pala ke Rupert, ang ganda ng salubong nyo saken! Sakto pa sa bertday mo! Kelangan pa naten mag usap tungkol sa mga bagay bagay. =)

Uy, first post ko pala to sa Pinas, ang init dito.

Sige, sa sunod na lang na post. Ingat kayo!

Hindot!

Sunday, July 02, 2006

Huling La Bamba ng mga nagluluto ng lutong Macau

Nanalo si Manny Pacquiao kaninang umaga. Alas dos ng umaga nagsimula ang simulcast ng mga laban sa Araneta, nagsimula kay Gerry Penalosa. Magaling pa rin si Penalosa, pero yung kaaway nya, ampanget. Hindot yung itsura nun, mukang hininga.

Mga alas kwatro na nagsimula yung laban ni Manny kanina, nagtagal ito ng 12 rounds. Kinawawa nya si Larios sa laban! Hayop lang talaga si Pacquiao, parang nag training lang!

Punyeta, bente kwatro oras na ako walang matinong tulog. Natatandaan ko tuloy nung nag u-Uberman Sleep Schedule ako. Parang ganito din yung feeling, pero sa sleep sched na yun, kumakain ako ng ubas kaya okay lang na paputol putol yung tulog ko.

Pagtapos pala nung laban ni Manny, tumuloy na kami sa Car Boot kung saan nakabili ako ng South Park na bag. Eto ang gagamitin ko pagbalik ko sa escuela. Hanep! Istoodyoos! =p

E pagtapos namen sa Car Boot, tumuloy na kami sa Freeport kung saan namili nanaman ako ng mga damit, pero sumuko ako sa pamimili ng damit(OI! FIRST TIME!) dahil siguro sa sobrang pagod at sa sobrang init ng temperatura. Alam nyo naman, burat na burat ako pag mainit ang isang lugar at pag jinajabarr na ang pwet ko.

Pagtapos nun e umuwi na din kami, pero nanood lang ako ng kwento ni Geronimo sa 4. Hindot na mga lumang palabas, ambabaduy ng acting!

Birthday din pala ni Kikay ngayon, anak ni Pards! Nag BBQ pero medyo naudlot dahil sa lintik na ulan na yan. Ngayon ko lang naranasan ang malakas na ulan sa Englatera. Ang weather nga naman talaga, napaka unpredictable.

Nag inuman kami, ang last hurrah ng Barkadahan 2000, pero incomplete ang gwapings dahil absent si kuya Jeff. Nag videoke kami at kumanta ako ng aking huling La Bamba, ang aking favorite na kanta sa Magic Mic(MAGIC MIC TALAGA ANG TAWAG KO DITO, MS. JONES, AT HINDI NA MAGBABAGO YUN!), pero naudlot din dahil alas tres na at nabubulabog namin si Kikay sa taas. Borlog na kasi yung bata e.

Hanep! Ang kulay naman ng kwento ko ngayon! Pwede na ako magic author neto! Wooow, so full of life!

Anyway, kelangan ko na matulog dahil maggo-gotcha pa kami mamaya nila Pards. Hindi naman sa nagbubuhat ng bangko, pero HINDI PA AKO NATATAMAAN SA TALAMBUHAY KO SA GOTCHA! HUMANDA NA ANG AKING MGA KATUNGGALI!

Syeeet, kelangan ko na rin pala mag impake ng mga gamit. Punyeta, andami ko nang napamiling mga damit, baka mag excess ako neto.

O siya siya, matutulog na ako(SA WAKAS!). Hindot.

Saturday, July 01, 2006

Tears for Brazil, smiles for France




The Brazilians are seething with anger right now, just like me.

France just secured a place in the World Cup semi-finals with a win against the defending champions, the undefeated team for eight years(until now), Brazil. France's offensive was led by Zinedine Zidane. They had 52% of the total possessions in the game. Thierry Henry was the one who shocked the world and scored against Dida in the start of the second half, with the assistance of Zidane's free kick. Actually, he retired, but came back in August 2005 because a friend of his visited him at night, in his dreams, and asked him for help and that he MUST play again for France. His country desperately needed him and tonight he has shown his worth. A very convincing story by the mystical Zidane. LoL.

Ah, Brazil. What a shame. But hey, shit happens, and this is very shitty indeed. Ronaldinho didn't play that well in the game and in the past few games. Brazil only started playing in the final fifteen minutes of the match. The magic was just not there. This may be the last time that we'll see Cafu and R. Carlos in the International League, I heard that they're going to retire, just like Zidane(not unless someone visits him in another dream), after the series.

Pretty crappy day. I really hope that Manny Pacquiao wins later. Hindot.

Run home Jack, run home.



England lost to Portugal.

It's been years since England beat Portugal, the last time I think was in 1966, when England won the World Cup. That was like 40 years ago! Luiz Felipe Scolari has been kicking Sven-Goran Eriksson's ass for like years now. That sucks. I was really hoping that England would beat the hell outta Portugal in Gelsenkirchen. England had the upper hand, and Michael Owen wasn't even playing!

It all came down to a penalty shootout between the two teams, Portugal scored 3 goals while England only scored once. Ricardo did a pretty impressive job in anticipating Lampard, Gerrard, and Carragher's attempts. Ronaldo drove the nail in England's coffin with his shot that resulted in a goal.

Waynre Rooney, you NEED anger management.

What a crappy day.

The only thing that'd make this day take a 360 degree turn is a victory by Manny Pacquiao in his match later. The boys'll(Barkadahan 2000) go to tita Jing's house later to watch it. She has it on PPV, she had to shell out ten quid. It'll go on at 2AM in the morning so I better get some shut eye. Screw dinner! But before anything else, I need to watch Brazil on BBC. Pampalubag loob in some way if they win. No, let me rephrase that. Pmapalubag loob AFTER THEY WIN.

Hindot.